VON MEIJENFELDT
Het noemen van de naam Von Meijenfeldt prikkelt veel mensen te vragen naar de herkomst van de familie. Meestal hebben zij zelf ook al een antwoord bedacht: Duitse adel. Het voorzetsel “von” zal daar niet vreemd aan zijn, maar ook de “f” en “dt” verklaren deze veronderstelling. Jammer genoeg was lange tijd zo weinig bekend over de geschiedenis van de familie, dat een maar weinig bevredigend antwoord gegeven kon worden gegeven. Alleen enkele overleveringen en het bescheiden resultaat van ooit verrichte naspeuringen boden wat steun om in plaats van de Duitse afkomst een meer bijzondere Zweedse in te vullen.
Nog veel vaker komt het voor dat het noemen van de naam Von Meijenfeldt leidt tot de vraag: “Bent u dan misschien familie van…?” De familie is klein, maar de naam blijft kennelijk hangen. Nederland kent wel exotischer familienamen, maar vaak vinden mensen de naam bijzonder en opvallend. Deftig of elitair is de naam niet, omdat deze niet dubbel is (1) en de leden van de familie zich zoals veel Nederlanders van onderop hebben weten te ontwikkelen dankzij scholing en werk. Veel familieleden hebben een voorliefde voor publieke functies en bezitten het vermogen om zich daarin te profileren. Op de zojuist gestelde vraag kon lange tijd niet veel anders worden geantwoord, dan dat hoogstwaarschijnlijk alle Von Meijenfeldts en Meyenfeldts familie van elkaar zijn.
Vaak is meer nodig dan bovengenoemde twee vragen om werkelijk familieonderzoek te starten. Bijvoorbeeld de vraag of een erfelijke ziekte in de familie voorkomt. Veel cultussen en religies vereren voorouders in de overtuiging dat hun geesten in de natuurlijke wereld blijven bestaan en het lot van het leven te beïnvloeden. Kaarsen en wierookstokjes worden gebrand bij hun graven, maar ook bij bijzondere stambomen als vooroudertabletten in Azië en totempalen in Amerika. De Duitse ‘Sippenforschung’ in de jaren ’30 en ’40 van de twintigste eeuw leidde tot afschuwelijke ingrepen tot raszuiverheid.
In dit geval is de directe aanleiding tot het familieonderzoek het ontruimen van de studeerkamer van Govert von Meijenfeldt, kort na diens overlijden op 28 januari 1978. In de kast vol fotoalbums en schoolarchieven treffen zijn drie zoons op de bovenste plank materiaal aan over hun familie. Govert had wel eens over de afkomst van Zweedse adel gesproken en zijn zoons tijdens een vakantie in Zweden zelfs een keer naar een wapenplaat in Stockholm gevoerd, maar dat hadden meer Von Meijenfeldt-gezinnen gedaan. Deze bewuste plank onthult een stapel onderzoeksbrieven en aantekeningen uit de periode 1934-1939 en vooral ook een stapel originele familiestukken uit het begin van de negentiende eeuw.
Met name bij de middelste zoon van Govert – schrijver dezes – geeft dit de doorslag om een heuse speurtocht naar de geschiedenis van de familie Von Meijenfeldt te ondernemen. Uitvloeisel daarvan zijn twee boeken en deze website. Van de vele geïnteresseerde familieleden zijn een aantal actief in Nederland, Duitsland of Zweden gaan meezoeken.
Meestal bestaan boeken en websites over families uit onderzoeksverslagen en genealogische overzichten. Wat dat betreft zal de lezer niet teleurgesteld worden. Een essentieel onderdeel zijn de beter beter leesbare historische verhalen. Daarvoor is niet alleen gebruik gemaakt van de oudste drukken van boeken, maar ook van originele handgeschreven documenten van wel vóór 1650. Gebeurtenissen in de families kunnen daardoor uitvoerig worden beschreven. Tussendoor worden verklaringen gegeven door een beschrijving van de algemene geschiedenis uit die tijd.
Veel families zijn door professionele historici en genealogen uitgezocht, deze niet. Bij het lezen van de teksten moet in het achterhoofd worden gehouden dat niet een wetenschappelijke vraag, maar een geprikkelde nieuwsgierigheid naar de wortels, de legendes en de samenhang van de familie de aanleiding was. Het oogmerk is om dit aan huidige en toekomstige generaties mee te geven, niet om openstaande erfenissen, op bewoning wachtende familiekastelen of onthouden adellijke titels in de wacht te slepen. Deze aankondiging wordt vooraf gedaan, om te voorkomen dat het verhaal met rode oren gelezen wordt om de laatste paragraaf ontgoocheld af te sluiten.
In dit Welkom volgt een vijftal paragrafen:
– contact & rechten over deze website,
– nieuwsberichten aan de familieleden- en geïnteresseerden over de speurtocht,
– de focus op de naam van de familie en niet bloedbanden,
– de chronologie en
– de topografie.
Na het Welkom volgt de geschiedenis van de familie in drie delen:
– het Zweedse geslacht Von Meijerfeldt;
– de Nederlandse familie Von Meijenfeldt;
– Naamgenoten.
De eerste twee delen zijn in verhalende vorm geschreven, het derde is een opsomming. Verbindingen tussen de drie delen zijn niet in een (ooit aangekondigde) vierde deel gelegd, maar meteen in die drie delen verwerkt.
De familiegeschiedenis bestrijkt een periode van 540 jaar. Hoe verder terug in de tijd, hoe moeilijker de familiegegevens te vinden zijn. Het verhaal is daarom zoveel mogelijk verifieerbaar gemaakt met behulp van voetnoten, genealogieën en drie naslagdelen:
– Archieven,
– Bibliotheek en
– Correspondentie.
Voor degenen die deze website veel te veel informatie biedt en degenen de Nederlandse taal niet machtig zijn wordt afgesloten met een abstract in vier talen.
1. Toen het voeren van een achternaam in 1814 verplicht werd kozen vooral adellijke families en regentenfamilies voor hun bestaande dubbele naam. Sindsdien voegden jaarlijks tientallen mensen een tweede naam toe, meestal zonder toestemming per Koninklijk Besluit. Het meest genoemde argument was de uitstervende naam van de moeder te behouden, maar distinctiedrang en verdeftiging speelden mee. Nu toevoeging van de moedersnaam mogelijk wordt zal het elitaire karakter van de dubbele naam historie worden.